آسایش اقلیمی در بنا بر اساس شاخص پن واردن، ماهانی، گیوانی، الگی و تقویم نیاز اقلیمی (نمونه موردی: شهر تبریز)

از اقدامات مؤثر در زمینه بهینه اسزی مصرف سوخت و استفاده از انرژی های طبیعی در معامری، طراحی اقلیمی بر اساس اصول معماری همساز با اقلیم در هر منطقه می باشد، لذا با توجه به گستردگی اقلیم سرد و خشک در ایران، مقاله حاضر تلاش دارد با بررسی شهر تبریز به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای موجود در این پهنه، به شناسایی و تحلیل نیازهای اقلیمی این منطقه از نظر آسایش انسان بپردازد. روش انجام تحقیق، بیشتر تحلیلی- توصیفی بوده که با استفاده از آمار 21 ساله (2005-1985) ایستگاه سینوپتیک شهر تبریز جمع آوری شده است و دادهها با هدف دستیابی به اصول صحیح طراحی اقلیمی، بر پایه روش هایی تجربی نظیر ماهان، گیوانی، پن واردن، الگی و تقویم نیاز اقلیمی مورد تحلیل قرار گرفته اند که از نتایج آن، ارائه راهکارهایی بر اساس بررسی وضعیت اقلیمی ماههای سال و چگونگی آسایش انسان با توجه به این شاخص ها خواهد بود.

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی ، شاخص ماهانی ، گیوانی ، پن واردن ، الگی ، تقویم نیاز اقلیمی