تاثیر قارچ مایکوریزا و تنش خشکی روی آنزیم های آنتی اکسیدانت و برخی صفات رویشی ذرت

به منظور بررسی تأثیر قارچ مایکوریزا روی آنزیم های آنتی اکسیدانت و برخی صفات رویشی ذرت تحت سطوح مختلف تنش خشکی آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری کامل، اعمال تنش خشکی سه هفته قبل از شروع مرحله زایشی و تنش خشکی بعد از مرحله زایشی به مدت سه هفته به عنوان فاکتور اصلی و سطوح کاربرد قارچ مایکوریزا شامل: عدم مصرف قارچ مایکوریزا، کاربرد گونه Glomus mosseae، گونه Glomus intraradices و کاربرد تلفیقی از دو گونه قارچ مایکوریزا مورد استفاده به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گیری شده شامل سنجش فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز، ارتفاع قطر ساقه و تعداد برگ می باشد. نتایج نشان داد که اثر سطوح تنش خشکی و قارچ مایکوریزا روی فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بیشترین فعالیت این آنزیم ها در شرایط تنش در مرحله رشد رویشی و کمترین مقدار نیز در شرایط آبیاری کامل و با کاربرد گونه گلوموس اینترارادیس حاصل گردید. همچنین بیشترین ارتفاع و قطر ساقه در شرایط آبیاری کامل و با کاربرد گونه گلوموس موسه و کمترین مقدار این صفات نیز در شرایط تنش در مرحله رشد رویشی به دست آمد. ولی اثر تیمارهای مورد استفاده روی صفت تعداد برگ معنی درای نشد.

کلیدواژه ها:

آنزیم های آنتی اکسیدانت ، قارچ مایکوریزا ، صفات رویشی