نقش شاخص آموزش در رشد و توسعه

ازدهه 1950 به بعدآموزش وپرورش به عنوان بستری مناسب برای نیل به توسعه و ایجاد تغییر و تحول درجامعه مطرح می شود و اقتصاددانان وبرنامه ریزان اجتماعی وتربیتی،آموزش و پرورش رابه عنوان رمزکلیدی توسعه وتغییراجتماعی پذیرفته اند.کشورهای مختلف جهان ازجمله کشورهای توسعه نیافته نسبت زیادی از منابع مالی خود را به هزینه های آموزشی اختصاص می دهند تا بتوانند به نحو بیشتر و بهتری ازمزایای آن بهره مند شوند. و با توجه به آموزش و پرورش می تواند نقش مهمی درمشارکت وتوسعه داشته باشد،درعین حال نیز می تواند جامعه رابه سوی عقب ماندگی نیز رهبری کند.بنابراین با درک و شناخت صحیح از زیر ساختها و عوامل توسعه از درون و مداوم،ضروری است که برنامه ریزی مناسبی برای گسترش کمی و کیفی عوامل تاثیرگذار بر تربیت و آموزش نیروی انسانی صورت گیرد و در ضمن روش این پژوهش بصورت نظری می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، توسعه ، نیروی انسانی ، مشارکت