بازشناسی نئوکلاسیسیسم اروپا در معماری معاصر ایران در تهران دوره ناصری
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,474
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NTA01_069
تاریخ نمایه سازی: 3 شهریور 1393
چکیده مقاله:
معماری نئوکلاسیک ،سبک معماری است که عمدتا از نیمه دوم قرن هجدهم تا نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی در اروپا رایج بوده است.این سبک ، به عنوان اولین سبک معماری غربی، در زمان سلطنت ناصرالدین شاه در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی وارد ایران شد و معماری ایرانی را همچون دیگر مظاهر زندگی ایرانیان درآن دوره، تحت تاثیر خود قرار داد.در این مقاله، نئوکلاسیسیسم اروپا و چگونگی نفوذ و تاثیرگذاری آن درمعماری دوره ناصری، به صورت موردی در ابنیه شهر تهران مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که در زمان ناصرالدین شاه به سبب سفرهای مکرر شاه و درباریان به فرنگ و شیفتگی درباریان در برابر فرهنگ و معماری متجدد غرب، معماری نئوکلاسیک اروپا به عنوان نمادی از تجدد وارد معماری ایران شد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منا صالحی تبریزی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، دانشکده هنر و معماری، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :