بررسی فقهی-حقوقی حکم قتل زانی و زانیه توسط شوهر با استناد به بند ث ماده 302 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/2/1

قتل عمدی انسان در همهی ادیان و قوانین از جرایم بزرگ تلقی میشود و در همهی قوانین چه قوانین الهی و چه قوانین بشری برای آن مجازاتهای سنگینی در نظر گرفته شده است. در حقوق موضوعهی ایران نیز مجازات قتل عمدی به تبعیت از دین مبین اسلامقصاص نفس میباشد، ولی در مواردی چند حکم قصاص برداشته شده است از جملهی این موارد، موردی است که شوهری، همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده نماید و آنها را به قتل برساند در این صورت حکم قصاص و دیه بر طبق بند ث ماده ی 122 قانون مجازات اسلامی بر داشته شده است. در این مقاله به بررسی و پاسخ به این پرسش بنیادین خواهیم پرداخت که آیا قتل زانی )مرد متجاوز( و زائیه توسط شخص شوهرمبنای فقهی و حقوقی دارد یا خیر؟ با بررسی ادله و عبارات فقها در این مورد روشن میشود که برای جواز قتل زوجه حتی در صور ت علم به مطاوعه هیچ گونه دلیلمعتبری نداریم و از روایات جواز قتل اجنبی در صورت مشاهدهی زنا با همسر هم حکم تکلیفی به معنای » مهدور الدم بودن زانی قابل استفاده نیست و تنها چیزی که در صورت قبول سند و دلالت روایات قابل طرح است، عدم اجرای قصاص نسبت به قاتلی است که زانی را )مرد اجنبی( را در حال زنا با همسر خود مشاهده نموده است و او را به قتل رسانیده است، مشورط بر اینکه چهار شاهد عادل به دادگاه معرفی کند و یا ولی دم او را تصدیق نماید و الا در این صورت هم قاتل قصاص خواهد شد، و قانون ما نیز باید بر هیمن مبنا اصلاح شود.

کلیدواژه ها:

قصاص ، قتل ، زانی ، زانیه ، دیه ، مهدورالدم