ارکان توسعه پایدار در دستیابی به معماری پایدار

چکیده زیست و توسعه پایدار امروزه از بحث بر انگیزترین موضوعات در معماری است و نظریات گوناگونی در این زمینه ارائه شده است. معماری پایدار را میتوان معماری ای دانست که نسبت به ویژگی ها و شرایط محیطی، مکانی پاسخگو بوده و از قابلیت های بستر خود در راستای ایجاد شرایط محیطی مطلوب استفاده بهینه می نماید. یعنی کمترین صدمات را بر محیط زیست دارد. علاوه براین نسبت به تغییرات، شرایط و نیازها انطباق پذیر و تداوم پذیر است و به عبارت دیگر معماری منحصر به فردی است که ضمن توجه به نیازهای زیبا شناختی با ظرفیت های طبیعی و اکولوژیک بستر خود نیز منطبق است. در حیطه توسعه پایدار، مباحاث مربوط به پایداری و ارتباط آن با معماری پایدار، در عین مهم بودن بسیار بحث برانگیز است که این امر به نوبه خود مشکلات این تحقیق را پیچید ه تر می کند . روش این پژوهش مبتنی برمطالعات کتابخانه ایاست و رویکردی توصیفی دارد. هدف این تحقیق جستجوی ارکان توسعه پایدار و در دستیابی به معماری پایدار می باشد. به این ترتیب این مقاله ابتدا به اهداف توسعه پایدار پرداخته و در ادامه به بررسی معماری پایدار می پردازد. هرچند توسعه پایدار ریشه های اکولوژیکی و اقتصادی و فرهنگی اجتماعی دارد، ولی با جستجو درباره معضلات پیش روی انسان معاصر و راه حل آنها در معماری پایدار نقش آن هرچه بیشتر آشکار می گردد. نتایج به دست آمده از این پژوهش با شناخت توسعه پایدار به ارتباط بین آن با معماری پایادار پرداخته راهکارهایی از آن ارائه می نماید تا نواقص آن را دریافته و خط مشی کامل تری را پیشنهاد دهد.