ارزیابی توانایی پارک های علم و فناوری با استفاده از الگوریتم ابتکاری ترکیبی

این مقاله به معرفی یک روش عمومی در خصوص تصمیم سازی به منظور ارزیابی و مقایسه توانایی پارک های علم و فنا وری می پردازد. عمده ترین مسأله در این باب مقایسه و ارزیابی عواملی از جمله موفقیت و مخاطره در خصوص پارک های علم و فناوری است. بر این اساس کلیه مفاهیم مربوط به مدل سازی در راستای تصمیم سازی به شناخت تمامی عوامل توانایی و معرفی مدل ریاضی به منظور توصیف و یا تجویز بهترین گزینه معطوف می شود. در نهایت روش پیشنهادی ترکیبی از یافته ها و مفروضات کیفی و کمّی سازی آنها به کمک منطق فازی و روش های مدل سازی کمّی ریاضی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

توانایی سیستم ، تصمیم گیری چند هدفه ، منطق فازی