انتقال فناوری از طریق مدل چرخش مغزها در پارک های علم و فناوری

در فرایند جهانی شدن و ظهور جامعه شبکه ای، موضوع فرار مغزها جای خود را به بحث چرخش مغزها داده است. فرار مغزها لزوما یک تهدید برای جوامع در حال توسعه نیست بلکه اتفاقا می تواند فرصتی نیز باشد تا آنها با درک مفهوم شبکه و شراکتی شدن جریان دانش، با بهره وری از سرمایه انسانی نخبگان خود در این جریان سهمی داشته باشند. بنابراین با بکارگیری مدل چرخش مغزها هیچ نیازی به مقیم شدن نخبگان در مرزهای ملی نیست بلکه می توان زمینه های نهادینی را فراهم آورد که دانش ها از طریق نخبگان به سهولت در میان مرزها در تحرک باشند و از افزایش بهره وری آنها در شبکه جهانی دانش، جامعه ملی نیز نصیب خود را ببرد (2003، Sexton). پارک علم و فناوری شیخ بهایی شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان توانسته است ارتباطات مقدماتی مناسبی با ایرانیان فعال خارج از کشور برقرار نمایدف استقرار چند شرکت با فناوری سطح بالا از جمله این دستاوردها می باشد. در این مقاله پس از بیان مقدماتی در خصوص مدل چرخش مغزها و ارائه برنامه شهرک در این مورد به تشریح اقدامات اجرایی انجام شده در این خصوص به همراه بیان موردهای خاص پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

چرخش مغزها ، جذب مغزها ، پارک های علم و فناوری