بررسی و تحلیل اثرات شهرک علم و فناوری اصفهان بر توسعه اقتصادی منطقه

تحقیقات گوناگون نقش شهرک ها و پار کهای علم و فناوری را در توسعه منطقه ای مورد تاکید قرار داده اند. هدف این تحقیق بررسی مهمترین اثرات شهرک علم و فناوری اصفهان بر توسعه منطقه می باشد. این پژوهش از لحاظ پارادیم، کمی و از لحاظ هدف، کاربردی است و به روش همبستگی اجرا گردیده است. جامعه آماری تحقیق شرکت های عضو شهرک علم و فناوری اصفهان بوده که با استفاده از فرمول کوکران، 75 شرکت به عنوان حجم نمونه برآورد گردید و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی نمونه ها انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن به وسیله پانل متخصصان و پایایی ابزار تحقیق با ضریب آلفای کرونباخ احراز گردید (0/85). نتایج نشان داد که مهمترین اثر شهرک، توسعه خدمات بازاریابی است و بهبود وضعیت اقتصادی شرکت ها، افزایش سطح خدمات رسانی در منطقه از دیگر اثرات مطرح است. در دسته بندی اثرات شهرک بر توسعه منطقه ای از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که پنج عامل 37 / 58 درصد از واریانس مربوط به اثرات شهرک را تبیین می نماید. این اثرات شامل اثرات تولیدی- بازاری ( 02 / 31 درصد)، اثرات سرمایه گذاری ( 49 / 7 درصد)، اثرات خدماتی ( 29 / 7 درصد)، اثرات آموزشی و مشاوره ( 11 / 7 درصد) و اثرات ارتباطی ( 35 / 5 درصد) می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه منطقه ای ، اثرات توسعه ، شهرک علم و فناوری ، تحلیل عاملی