مکان یابی پارک های درون شهری با استفاده از فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی(AHP) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) (مطالعه موردی: شهر جهرم)

امروزه نحوه توزیع کاربری های عمومی در بسیاری از شهر های کشور های جهان سومی به دلایلی همچون عدم انتظام در استقرار و مکان گزینی و عدم توجه به شعاع دسترسی و آستانه های جمعیتی، قادر به ارائه خدمات مطلوب به شهر وندان نمی باشند. در خدمات رسانی شهری تنها افزایش تعداد مراکز خدماتی، دلیل بر خدمات رسانی مناسب نبوده، بلکه آنچه حائز اهمیت است، توزیع بهینه این مراکز می باشد. این موضوع در مورد کاربری هایی نظیر فضای سبز (پارک های درون شهری) که یکی از مهم ترین مراکز خدمات رفاهی و تفریحی بوده و علاوه بر جنبه بهداشتی - روانی، در توسعه پایدار شهری از اهمیت بالایی بر خوردارند از نمود بیشتری برخوردار می گردد. با توجه به ماهیت توصیفی-تحلیلی پژوهش، ابتدا وضعیت موجود توزیع فضایی پارک های درون شهری با استفاده از شاخص های اجتماعی و کالبدی و توابع سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS)، مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس با استفاده از تلفیق مدل سلسله مراتبی (AHP) و توابع سیستم اطلاعات جغرافیایی، و شاخص های فوق الذکر به مکان گزینی بهینه پارک های آتی پرداخته شد. در راستای بررسی فرضیه اول بعد از تعیین اوزان هر یک از معیار ها، مشخص گردید شاخص های جمعیتی و سازگاری نسبت به شاخص های همجواری و مطلوبیت مکانی اهمیت بیشتری دارند لذا صحت فرضیه اول اثبات گردید. نتایج به دست آمده از تناسب مکانی- فضایی پارک های موجود، به دلیل عدم سازگاری مکان در نظر گرفته شده پارکها نسبت به برخی از معیار ها، فرضیه دوم نیز اثبات گردید.

کلیدواژه ها:

فضای سبز شهری ، پارکهای درون شهری ، (GIS) ، مکان یابی ، شهر جهرم