تعیین صفات مطلوب گیاهی در عملکرد از طریق بررسی ژنوتیپهای جدید و قدیم جو (Hordeum vulgar. L)

ارتباط صفات گیاه با یکدیگر و سهم آنها در تعیین عملکرد دانه و شناسایی محدودیت های دستیابی به حداکثر عملکرد یک گیاه در محیطی معین، پیش نیاز ارائه تیپ ایده ال گیاه می باشد. بدین منظور 10 ژنوتیپ جو به نام های 1- یکنواخت، بومی، ایذه، سیاه، صحرا، ترکمن، 14G، 5G، 11G، 15G مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش در سال زراعی 1385-1384 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا در آمد. نتایج نشان داد ژنوتیپ ها از نظر عملکرد با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند . پرمحصول ترین و کم محصول ترین ژنوتیپ ، 14G و ترکمن (4744/8 و 3075/3 کیلوگرم در هکتار) بود. درصد خوابیدگی، انتقال مجدد، روز تا گرده افشانی و روز تا رسیدگی فیزیولوژیک نسبت به سال آزادسازی روند کاهشی، شاخص برداشت، عملکرد و اجزای عملکرد، ، طول دوره پر شدن دانه روند افزایشی نشان داد. عملکرد بیولوژیک و سرعت پر شدن دانه به ازای هر سال آزادسازی تغییرات بسیار ضعیفی در ژنوتیپها داشت.

کلیدواژه ها:

ژنوتیپ ، جو و خصوصیات زراعی