خطرات ایمنی و سلامتی ناشی از مصرف ملامین در مواد غذایی

ملامین با نام رسمی (UPAC tripolycyanamide) یک ماده شیمیایی صنعتی است که عمدتا متشکل از نیتروژن (66%) ، کربن و هیدروژن می باشد و اولین بار در سال 1380 میلادی توسط یک دانشمند آلمانی معرفی و به تازگی در شیرخشک نوزادان در چین کشف شد. کاربرد اصلی ملامین در تولید رزین های ملامین فرمالدئید برای تولید ورقه ها، پلاستیک ها، روکش ها، فیلترهای تجاری، چسب ها و برخی ظروف است ولی به طور معمول در پلاستیک و رزین استفاده می شود. ملامین تحت دمای بالا با فرمالدئید ترکیب و سپس سرد شده و نهایتا در ساخت ظروف غذاخوری استفاده می شود.در سال های اخیر پودر ملامین در ایستگاه های جمع آوری شیر به صورت تعمدی و با هدف افزایش محتوای پروتئین شیر و افزایش جعلی ارزش غذایی به شیر خام رقیق و بی کیفیت اضافه گردید. در نتیجه ملامین در بسیاری از انواع شیر و محصولات لبنی حاوی آن که به بسیاری از کشورها در سراسر جهان صادر گردید دیده شد.اینرویداد یکی از بزرگترین حوادث آلودگی عمدی مواد غذایی را نشان میدهد. افزودن یک گرم ملامین باعث افزایش 0/4 درصد پروتئین می شود. به طور کلی افزودن 3/1 گرم ملامین مقدار پروتئین محصول را به میزان 30 درصد افزایش می دهد. به طور معمول روش های بکار رفته برای آنالیز پروتئین ها تفاوت میان نیتروژن از منبع پروتئینی و غیر پروتئینی را شناسایی نمی کند بنابراین افزودن ملامین می تواند منجر به اندازه گیری پروتئین بالا به طور نادرست شود. به دلیل ارزان و در دسترس بودن ملامین انگیزه ای اقتصادی برای افزودن غیر قانونی آن وجود دارد. پس از این که ملامین با هر محصول غذایی مصرف شود این ماده در داخل کلیه باقی مانده و تبدیل به سنگ کلیه و دیگر مشکلات کلیوی می شود اما سنگ ها با حضور خود در کلیه سبب آسیب غیر قابل برگشت شده و در نتیجه می توانند به از دست دادن عملکرد کلیه ها منجر شده و یا به دلیل «اورمی» مرگ را به دنبال خواهد داشت. از آنجایی که سطح سمیت مصرف ملامین در مواد غذایی و ترکیبات سازنده و مشتقات پیچیده آن در بدن انسان هنوز هم به خوبی درک نشده است مهم نیست که چقدر ملامین در هر محصول مصرف شود بلکه لازم است مردم بدانند که ملامین از ترکیبات تشکیل دهنده غذا نیست و غذاهای دارای آن حاوی مواد شیمیایی خطرناکی است که نباید مصرف شود.

کلیدواژه ها:

ملامین ، ایمنی غذایی ، افزایش مقدار پروتئین ، تقلب