تعیین فنولوژی مطلوب گیاهی برای نخود در شرایط حال و آینده در مراغه با استفاده از شبیه سازی رایانه ای

پیش بینی می شود که غلظت CO2 و دما در آینده افزایش و بارندگی کاهش یابد بنابراین قبل از بهبود استراتژی های سازگاری به تغییر اقلیم مطالعه اثرات متقابل آنها ضروری است. هدف از این پژوهش تطبیق فنولوژی گیاه با مقدار آب قابل دسترس برای افزایش عملکرد نخود در شرایط دیم حال و آینده مراغه، واقع در شمال غرب ایران بود به طور کلی عملکرد ارقام فرضی و رقم استاندارد جم در شرایط دیک آینده (غلظت CO2 برابر 700 پی پی ام، 4 درجه افزایش دما و 15 درصد کاهش بارندگی) مراغه نسبت به شرایط حال در این منطقه افزایش یافت . علت این افزایش را می توان به اثر مثبت افزایش دما و غلظت CO2 نسبت داد که باعث افزایش فتوسنتز و کارایی نعرق و در نتیجه عملکرد دانه شدند مهمترین عامل موثر در افزایش عملکرد دانه 30 درصد کاهش رشد رویشی و 30 درصد افزایش رشد زایشی بود بالاترین عملکرد دانه رقم فرضی m30p30 شبیه سازی شد . در واقع توزیع مناسب رطوبت بین مراحل رویشی و زایشی می تواند مهمترین عامل افزایش عملکرد دانه نخود در شرایط حال و آینده باشد.

کلیدواژه ها:

نخود ، شبیه سازی ، تغییر اقلیم ، عملکرد