الگوی یادگیری دوجانبه گرایانه و سازگاری آنبا اشکال مختلف دارایی های دانشی سازمان

یکی از جریان های نو پژوهشی که علاقه مدیران و پژوهشگران را به میزان فزاینده ای تحت تاثیر خود قرار داده است ، دو جانبه گرایی و تاثیر آن بر جنبه های مختلف سازمانی می باشد . بدین معنی که یک سازمان با بهره مندی از چه سازوکارهایی می تواند در هر دو بعد اکتشاف و انتفاع موفق عمل نماید . در این مقاله نگارندگان با بررسی ادبیات و مرور عمیق مبانی نظری موجود در حوزه یادگیری دو جانبه و نحوه تعامل آن با ذخایر دانش سازمانی یعنی سرمایه فکری (سرمایه انسانی، سرمایه سازمانی ، سرمایه اجتماعی و سرمایه مشتری جهت سارگاری و توسعه یادگیری دو جانبه در سازمان ها بر آمده اند . در نهایت بر اساس مدل سه سطحی دو جانبه گرایی در سازمان و تلفیق آن با نوع شناسی یادگیری دو جانبه به مدل تحلیلی دست یافته اند که در سه سطح دو جانبه گرایی در سازمان و تلفیق آن با نوع شناسی یاد گیری دو جانبه به مدل تحلیلی دست یافته اند که در سه سطح ورودی ، فرآیند و خروجی اقدامات لازم را جهت دسترسی به انواع مختلف دو جانبه گرایی در سازمان پیشنهاد می نماید. مدل مفهومی حاصله می تواند با توجه به منطق هماهنگی همه جانبه به عنوان راهنمای بسیاری از پژوهش های آتی در حوزه های دو جانبه گرایی ، یادگیری دو جانبه و ذخایر دانشی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

دو جانبه گرایی ، یاد گیری دو جانبه ، دارایی دانشی ، اکتشاف ، انتفاع