بررسی تأثیر مسائل نمایندگی بر کیفیت حسابرسی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش به دنبال تعیین تأثیر مسائل نمایندگی بر کیفیت حسابرسی می باشد. پژوهش حاضر با استفاده از روش رگرسیون مبتنی بر داده های ترکیبی انجام می شود. بر این اساس اطلاعات مالی 68 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به صورت سالانه برای سال های 1386 تا 1390 مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج آزمون فرضیه اصلی پژوهش نشان داد که جریان وجوه نقد آزاد و مالکیت مدیریتی به طور معناداری، هزینه های حسابرسی را تحت تدثیر قرار می دهد، هر چند ضریب برآوردی مربوط به متغیر نسبت بدهی معنادار نبود، بنابراین فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر تأثیرات مسائل نمایندگی بر کیفیت حسابرسی تأیید می گردد. در توجیه نتایج حاصل می توان گفت که افزایش در نسبت بدهی به علت تأکید بر رابطه نمایندگی میان مدیریت و اعتباردهندگان، تقاضا برای خدمات حسابرسی را افزایش داده و باعث افزایش حق الزحمه حسابرسی که نمادی از کیفیت حسابرسی است، گردیده است. از سوی دیگر، افزایش جریان های نقد ازاد که زمینه را برای سوء استفاده مدیریت برای سرمایه گذاری های نامناسب و مخرب فراهم می کند، مسئله نمایندگی را تشید کرده و این امر ریسک حسابرسی را افزایش داده که این ریسک در افزایش حق الزحمه حسابرسی نمود یافته است.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، مسائل نمایندگی ، کیفیت اطلاعات مالی