بررسی جنین زایی آندروژنی و هاپلوئید مضاعف خودبه خودی در گندم (Triticum aestivum L)

هاپلوئیدهای مضاعف از مواد با ارزش در برنامه های اصلاحی میباشند. در این تحقیق جنینزایی آندروژنی و مضاعف شدگی خودبه خودی کروموزوم های دو ژنوتیپ پیشرفته گندم (W23 و W86) از طریق کشت میکروسپورهای جداشده مطالعه گردید. برای این منظور از طرح کاملا تصادفی با سه تکرار استفاده شد. گیاهان مادری در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه رازی در شرایط مناسبی کشت شدند. سنبله ها در مرحله تک هسته ای میانی تا انتهایی میکروسپورها برداشت و با اتانول 70 درصد ضدعفونی سطحی شدند. بساک ها را جدا کرده و به مدت چهار روز در درجه حرارت C25 بر روی محلول مانیتول 0/3 مولار نگهداری شدند. پس از فیلتراسیون، میکروسپورها از طریق سانتریفیوژ جمع آوری شدند. سپس میکروسپورها در محیط کشت القاء CHB مایع کشت شدند و در تاریکی و درجه حرارت 25 C نگهداری شدند. بعد از سه هفته تعداد جنین تشکیل شده از 100 بساک کشت شده ثبت گردید. جنین ها جهت باززایی به محیط کشت باززایی واکشت شدند. نتایج نشان داد که ژنوتیپ ها از نظر صفت جنین زایی آندروژنی (P<0.01) و مضاعف شدگی خود به خودی کروموزوم ها (P<0.05) دارای اختلاف معنی داری بودند. به طوری که ژنوتیپ W23، ء76جنین از 100 بساک ولی ژنوتیپ W86 ء22 جنین از 100 بساک کشت شده را تولید کردند. برای صفت درصد مضاعف شدگی خود به خودی کروموزوم ها بین ژنوتیپ ها در سطح 5 درصد اختلاف معنی داری مشاده شد به طوری که ژنوتیپ W23 ء16 درصد و ژنوتیپ W86 ء19 درصد مضاعف شدگی خودبه خودی کروموزوم ها را نشان دادند.

کلیدواژه ها:

جنین زایی هاپلوئیدی ، مضاعف شدگی خود به خودی کروموزوم ها ، ژنوتیپ ، کشت میکروسپور ، گندم