آزادی بیان

آزادی بیان یکی از ارزشهای مورد توجه در حقوق بشر و به عنوان یکی از آزادی های بنیادینی است که پایه دموکراسی و کرامت انساناست و جریان آزاد اطلاعات براساس آن شکل می گیرد و در اسلام نیز علاوه بر اینکه مسلمانان برای اظهار عقیده در تمامی عرصه هایعقیدتی، سیاسی و اجتماعی آزاد بوده و کتمان حق را حرام و بیان حقایق را برای آنان واجب می داند، برای غیرمسلمانان نیز قائل بهآزادی بیان می باشد. بر این اساس برای حفظ و ضمانت اجرایی این حق وجود یکسری قوانین و مقررات الزامی است.این مقاله از سه فصل تشکیل شده است که فصل اول به آزادی بیان در اسلام و قرآن پرداخته می شود و در فصل دوم آزادی بیان درقوانین ملی و بین المللی بحث شده و در فصل سوم آزادی بیان و مطبوعات در ایران را مورد بررسی قرار می دهیم. این مقاله براساس شیوه «تحلیلی و توصیفی» مطالب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و نتایج و یافته های این تحقیق نشان می دهد: در عین حالی که آزادی بیان و قلم برای همگان در جامعه پذیرفته شده است ولی حدود و مقرراتی را برای آن مشخص کرده که با اجرای صحیح آنجامعه دچار هرج و مرج نمی گردد.