طراحی ساختمان های بلند مرتبه چند منظوره با حداکثر بهره گیری از انرژهای تجدید پذیر

فرم کلی ساختمانهای بلند موضوعی بسیار جدی بزای تحلیل به شمار می رود .همواره تلاش شده است فرمی برای ساختمان های بلند طراحی شود که این فرم از بیشترین کارایی برخوردار باشد، از این رو همواره تلاش می شود فرمی برای ساختمان های بلند در نظر گرفته شود که علاوه بر تمامی جنبه های فنی، از لحاظ انرژی دارای بهره وری باشند. پژوهشهای صورت گرفته در این حوزه به مطالب متعددی اشاره کرده اند که مهمترین مسئله در این میان تمرکز بر سطح خارجی ساختمان، جهت گرفتن حداکثر انرژی تابشی در فصل زمستان و حداقل انرژی تابشی در فصل تابستان است از این رو پژوهش ضمن محاسبه زاویه تابش خورشید در تابستان و زمستان و میزان چرخش آن در پلان و مقطع، فرم بهینه را به گونه ای بدست می آورد که بیشترین مساحت را رو به خورشید در فصل زمستان و کمترین مساحت را رو به خورشید در فصل تابستان داشنه باشد.در این پژوهش شهر تهران به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شده است از این رو زاویه خورشید و آزیموت زمستانه و تابستانه ان بر اساس نمونه تهران در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

زاویه خورشید ، بهره وری در مصرف انرژی ، ساختمان های بلند ، معماری انرژی کارا