ارزیابی روش های مختلف درون یابی کلاسیک و زمین آماری جهت برآورد توزیع مکانی دماهای موثر در اراضی کشاورزی شهرستان کلاله در استان گلستان

در این مطالعه، با استفاده از قابلیت سامانه اطلاعات جغرافیایی و بکارگیری برخی از روشهای درون یابی کلاسیک و زمین آماری مانند کریجینگ معمولی، کریجینگ عام، وزن دهی فاصله معکوس و توابع پایه شعاعی، تغییرات مکانی دماهای متوسط سالانه، پاییزه، بیشینه سالانه و کمینه سالانه در محدوده اراضی کشاورزی شهرستان کلاله در استان گلستان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور از داده های آماری 33 ایستگاه سازمان هواشناسی و وزارت نیرو استان گلستان که دارای دوره آماری 41 ساله بودند، استفاده گردید. معیارهای ارزیابی در این پژوهش، میانگین مطلق خطا (MAE) میانگین انحراف خطا ( MBE ) و ریشه دوم میانگین مربعات باقیمانده (RMSE )، با استفاده از روش ارزیابی متقابل بود . نتایج بدست آمده نشان داد روش وزن دهی فاصله معکوس با توان 3 بهترین الگو برای تخمین دمای متوسط سالانه، روش تابع پایه شعاعی مدل نواری کم ضخامت برای دمای متوسط پاییزه و همچنین روش کریجینگ مدل گوسی بهترین الگو برای تخمین دماهای بیشینه و کمینه سالانه در اراضی کشاورزی شهرستان کلاله می باشد. نتایج توزیع مکانی دما نشان داد که متغیرهای دمایی دارای یک روند توزیع و پراکنش منظم و پایداری نیستند و فراوانی میزان انواع متغیرهای دما در بخشهای مختلف، متفاوت می باشد بطوری که بخش شرقی از نظر دماهای متوسط و کمینه سالانه دارای شرایط بسیار مطلوبی می باشد اما در بخشهای غربی بخصوص در جنوب غربی شرایط بسیار مطلوبی برای دماهای متوسط پاییزه و بیشینه سالانه مشاهده میشود. در مجموع در شهرستان کلاله، محدودیت دمایی برای کشت محصولات بخصوص غلات دیم پاییزه وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

تابع پایه شعاعی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، کریجینگ ، وزن دهی فاصله معکوس