ارائه مدل مکانیابی هاب در حمل و نقل هوایی با درنظرگرفتن شبکه های صف و با جریان تقاضای فازی

مسئله مکان یابی هاب زمانی مطرح می شود که نیاز است مقداری جریان بین نقاط مبدأ و مقصد منتقل شود، اما برقراری ارتباط مستقیم میان همه نقاط ناممکن و یا بسیار پرهزینه است. در این مقاله یک مسئله مکان یابی p- هاب میانه در حالت تخصیص تکی با هدف طراحی شبکه هاب و کمان با کمترین هزینه حملونقل و محدودیت حداکثر زمان جابهجایی بین هر دو نقطه مبدأ و مقصد برای حملونقل هوایی ارائه میشود. زمان جابهجایی بین هر دو نقطه مبدأ و مقصد، از مجموع زمانهای سفر و زمانهای انتظار در هاب ها، حاصل می گردد. هدف از این کار افزایش سطح سرویس شبکه هاب و کمان می باشد، چرا که با توجه به نسبت جریان گذرنده از هاب به ظرفیت سرویس آن، ممکن است در برخی از هاب ها ازدحام رخ داده و زمان سپری شده در آنها افزایش یابد. جهت محاسبه زمان انتظار در هابها، هر هاب به صورت یک شبکه باز جکسون متشکل از چهار جزء سیستم صف M/M/c شامل، باندهای فرود، محل های تخلیه، محل های بارگیری و باندهای پرواز درنظرگرفته شده است. مقدار بهینه نرخ ورود به هر هاب و به دنبال آن متوسط زمان انتظار در هر هاب، همزمان با مکانیابی هابها و تخصیص نقاط غیر هاب صورت می گیرد. از آنجا که در شرایط واقعی جریان تقاضا معمولاً به صورت دقیق بیان نمی شود، جریان بین گره ها به صورت عدد فازی مثلثی درنظر گرفته شده است. مدل پیشنهادی با تقاضای فازی با استفاده از برنامه ریزی محدودیت شانس با معیار اطمینان فرموله و برای حل مدل مذکور از شبیه سازی فازی بر پایه الگوریتم ژنتیک استفاد شده است. در شبیه سازی فازی، شبیه سازی روی دو تابع انجام می گیرد، یکی تابع هدف که نشان دهنده حداقل مجموع هزینه های انتقال جریان بین گره ها با درصد اطمینان مشخصی است و دیگری تابع محدودیت حداکثر زمان جابه جایی بین هر دو نقطه مبدأ و مقصد با ضریب اطمینان مشخصی می باشد.

کلیدواژه ها:

مکانیابی هاب ، شبکه صف جکسون ، برنامه ریزی محدودیت شانس ، شبیه سازی فازی ، الگوریتم ژنتیک ترکیبی