رابطه هوش معنوی با توانمند سازی روانشناختی در دبیران زن دوره متوسطه

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هوش معنوی با توانمند سازی روان شناختی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش را کلیه دبیران زن دوره متوسطه دوم شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-1392 به تعداد 2015 نفر تشکیل می دادند. حجم نمونه بوسیله جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان (1970) 320 نفر و با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای تعیین گردید. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش پرسش نامه های هوش معنوی کینگ (2008)، توانمند سازی روان شناختی اسپریتزر (1995)، بود. با توجه به استفاده مکرر از این ابزارها در پژوهش های مختلف به روایی محتوایی آن اعتماد شد. میزان پایایی پرسش نامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/85 و 0/78 ،محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، استفاده شد. شواهد حاصل از این پژوهش نشان داد که بین توانمندسازی روان شناختی با هوش معنوی (r=0/220) رابطه معنی دار وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان داد از بین متغیرهای مورد مطالعه در رگرسیون بهترین پیش بینی کننده توانمندسازی روان شناختی در گام اول بعد تفکر انتقاد وجودی بوده است. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام ارتباط بین ابعاد تفکر انتقاد وجودی با توانمندسازی روان شناختی معنادار بوده است. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و توانمند سازی روان شناختی بر حسب سن، مدرک تحصیلی و سابقه خدمت،تفاوت معنی داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، توانمند سازی روانشناختی ، دبیران زن