بررسی روش های بهینه کردن مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم

شبکه های حسگر به دلیل مصرف کم، قیمت ارزان و کاربردهای متنوع در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته اند. این حسگرها از نظر اندازه کوچک بوده و می توانند عملیات حس کردن وقایع و پردازش اطلاعات را انجام داده و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. شکبه های حسگر برای تشخیص وقایع یا پدیده ها، جمع آوری و پردازش داده ها و ارسال اطلاعات حس شده به کاربر استفاده می شوند. این شبکه ها شامل صدها گره با انرژی محدود است. از آنجایی که عمر هر حسگر به میزان عمر باتری آن بستگی دارد، مساله انرژی به عنوان چالش اساسی مطرح می گردد. با توجه به مطالب بیان شده تمام الگوریتم ها و تکنیک های مورد استفاده ر شبکه های حسگر به انرژی به عنوان یک محدودیت جدی نگاه کرده سعی می کنند با آگاهی از سطح انرژی مصرفی عمل نمایند تا کمترین انرژی مصرف گردد و در نتیجه افزایش طول عمر شبکه سگر را به دنبال داشته باشد. یکی از راهکارهایی که برای افزایش طول عمر می تواند مطرح گردد خوشه بندی می باشد. در چنین شرایطی، محیط به قسمت های کوچکتری به نام خوشه تقسیم می گردد که به موجب آن علاوه بر مدیریت آسان تر، انرژی نیز بطور چشمگیری ذخیره می شود. با توجه به فالیت های علمی مختلف انجام شده در این حوزه و ضرورت شناخت آن ها به ویژه در سال های اخیر در این مقاله برخی از پروتکل های خوشه بندی، الگوریتم های خوشه بندی همگن و ناهمگن و خوشه های نابرابر مورد مطالعه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، خوشه بندی ، سرخوشه ، مصرف بهینه انرژی