ارزیابی ریسک خرابی ها به کمک روش FMEA و بر اساس منطق فازی

هنگامی که تحلیل حالت های خرابی و اثرهای آن (FMEA) جهت تضمین کیفیت و بهبود قابلیت اطمینان انجام می شود، تعیین فاکتورهای ورودی از قبیل تناوب وقوع، شدت و تشخیص یک خرابی ممکن است مشکل باشد . به دلیل کیفی و ذهنی بودن اطلاعات ورودی و به منظور انجام یک تجزیه و تحلیل سازگار و منطقی روشی با استفاده از منطق فازی پیشنهاد شده است . در روشهای فازی تعیین توابع عضویت فاکتورهای ورودی با اهمیت بوده وتوسط افراد خبره مشخص می شوند . در روش پیشنهادی توابع عضویت های مثلثی برای فاکتورهای ورودی در نظر گرفته شده اند . نتایج بدست آمده از مطالعه موردی نشان می دهد که در این روش، ارزیابی ریسک خرابی ها، رتبه بندی و اولویت بندی آنها در راستای دانش، تجربه و نظر افراد خبره بوده و در مقایسه با تکنیک های سنتی FMEA انعطاف پذیرتر و واقعی تر است

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، تصمیم گیری فازی ، FMEA