بررسی رابطه تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر ساری

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر ساری است. اینپژوهش از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی، از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دوره دورمابتدایی شهر ساری به تعداد 16542 نفر است. براساس جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ایتعداد 377 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی تربیت هنری و پرسشنامه ی خلاقیتتورنس استفاده شد. نتایج نشان داد که: بین تربیت هنری و مولفه های سیالی، بسط و گسترش معنایی، ابتکار و انعطاف پذیری دردانش آموزان دوره دوم ابتدایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان پسر ودختر دوره دوم ابتدایی ارتباط معناداری وجود دارد. بین تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان پایه های چهارم، پنجم و ششمابتدایی نیز ارتباط معناداری وجود دارد. نهایتا نتایج نشان داد که بین تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرساری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تربیت هنری ، خلاقیت ، ابتکار ، استعداد هنری ، دوره ی دوم ابتدایی