بررسی اثر تنش کم آبی بر نحوه فعالیت آنزیمهای ضد اکسنده درژنوتیپ های سویا

تنش خشکی از مهم ترین تنش های غیر زنده و از بزرگ ترین محدودیت های محیطی جهانی برای کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک است که موجب کاهش چشمگیر عملکرد محصولات گیاهی شده است. در این تحقیق از دو ژنو تیپ از گیاه سویا Brejinia84 و H301 برای بررسی آنزیم های آنتی اکسیدانتی در تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. بعد از گذشت 10 روز تنش خشکی با هدف آبیاری را آغاز کردیم و در روزهای صفر و یک و سه و شش، نه نمونه گیری برگی برای بررسی آنزیم های آنتی اکسیدانتی کاتالاز ، پراکسیداز صورت گرفت. بررسی فعالیت آنزیم ها با اسپکتوفتومتری صورت گرفت. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح احتمال یک در صد در بین ژنوتیپ ها و زمان های تنش وجود داشت و دو آنزیم پراکسیداز و کاتالاز افزایش فعالیت را به دنبال داشت که H301 فعالیت آنزیمی بیشتری در روزهای نهم و شش نسبت به ژنوتیپ Brejinia84 از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، سویا ، کاتالاز ، گایاکول پروکسیداز ، ROS