ضرورت آینده پژوهی در نظام آموزش و پرورش با توجه به الزامات و زیرساخت های اساسی آن

اندیشیدن به آینده و تلاش برای اثرگذاری بر رویدادهای درحال شکل گیری، مقوله ی تازه ای نیست و به دست های خاص و یا نگرشی ویژه اختصاص ندارد، بلکه پدیده ی جهان شمول و فراگیر است. در تمامی اقوام، ملتها و جوامع، مردم به آینده و اهمیت آن در زندگی توجهی در خوردارند. اما در عصر حاضر که به فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی تمام جوانب زندگی بشر را تحت تأثیر قرارداده ونوعی عدم قطعیت ونگرانی از آینده، جامعه و تمام سازمان و افراد درون آنها را فرا گرفته است. مقوله آینده پژوهی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. به بیان دیگر در حال حاضر تمام سطوح جامعه، مخصوصاً سازمان به نوعی درگیر نحوه ورود به آینده و با پیش بینی آن هستند. در این بین سازمان های آموزشی با در سطحی وسیعتر نظام آموزش و پرورش بخاطر سروکار داشتن با طیف وسیعی از اعضای جامعه در سطوح مختلف، نسبت به سازمان ها با نهادهای دیگر با مقوله آینده پژوهی و فرایندهای آن درگیر بوده و در صورت بی توجهی با درنظر نگرفتن اثرات آن خطرات جبران ناپذیری را متحمل خواهد شد. بنابراین نظام های آموزش و پرورش باید در تدوین برنامه و فعالیت های خود، نسبت به مقوله آینده پژوهی و فرایندهای آن دقت نظر کامل داشته باشند. البته باید توجه داشت که تدوین و اجرای برنامه های آینده پژوهی در نظام های آموزش و پرورش نیازمند آماده کردن زیرساخت ها و الزاماتی هم در سطح آموزش و پرورش و هم در سطح جامعه می باشد و در صورت فراهم بودن این زیرساخت ها و الزامات می توان به نتایج اثربخش فرایندهای آینده پژوهی در نظام آموزش و پرورش امیدوار بود واز پیامدها و مزایای آن نهایت بهره را برد. در همین رابطه پژوهش حاضر در ابتدا به بررسی و تحلیل مفهوم آینده پژوهی و ضرورت آن پرداخته و در ادامه مبحث آینده پژوهی را در نظام آموزش و پرورش بررسی کرده و در پایان الزامات و زیرساخت های اینده پژوهی در نظام آموزش و پرورش را تحلیل و به طور مختصر چالش های پیش روی تدوین و اجرای فرایندهای آینده پژوهی در نظام آموزش و پرورش را مورد مداقه قرار داده است.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، آموزش و پرروش ، الزامات