بررسی اپیدمیولوژیک موارد خودآزاری عمدی (مسمومیت) در شهرستان شاهرود

مقدمه: خودکشی اصلی ترین اورژانس روان پزشکی و یکی از بزرگترین معضلات بشری است، لذا مطالعه حاضر به بر رسی خصوصیات اقدام کنندگان به خودآزاری عمدی (مسمومیت ها)، مواد و داروهایی که مورد استفاده آنها قرار گرفته و برخی عوامل همراه با آن می پردازد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 383 بیمار اقدام کننده به خود آزاری عمدی از نوع مسمومیت مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود از تیر ماه سال 81 تا پایان خرداد سال 82 انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه های طراحی شده و انجام مصاحبه با بیمارو بستگان او گردآوری و با استفاده از نرم افزار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در طول ی ک سال، تعداد 383 نفر ( 163 نفر مرد و 220 نفر ز ن) مورد بررسی قرار گرف تند که گروه سنی 30-15 سال بیشترین فراوانی را (0/4%) به خود اختصاص دادند. 61/9% آن ها مجرد و اکثریت آنها ( 48/8%) تحصیلات زیر دیپلم داشته و 88/5%موارد اقدام به خود آزاری را شهرنشین ها انجام داد ه بودند، بیشترین موارد اقدام به خود آزاری، با استفاده از داروهای شیمیایی ( 341 ) نفر انجام شده که بنزودیازپینها (26%) شایع ترین گروه دارویی مورد استفاده بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اقدام به خودکشی در گروه جوانان و مجردین قابل توجه بوده و اقدامات حفاظتی می تواند در اولویت اول، به بررسی مشکلات این گروه ها اختصاص یابد. همچنین از مهم ترین مباحث بالینی، توجه به عوامل خطر خودکشی و درمان موارد خودآزاری عمدی جهت جلوگیری از تکرار آن می باشد.

کلیدواژه ها:

اقدام به خودکشی ، خود آزاری عمدی ، مسمومیت ، شاهرود