نگاهی به جایگاه تشیع در رویکردهای مذهبی و سیاسی شیخ صفیالدین اردبیلی
محل انتشار: دومین کنگره بین المللی تفکر و پژوهش دینی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 757
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFIR02_127
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1394
چکیده مقاله:
یکی از برجسته ترین جنبه های عملکرد سیاسی و مذهبی شیخ صفی الدین اردبیلی که تصوف را از زندگانی درویشی و اصول زاهدانه جدا نمود و طرحی نوین بر پایه اشرافیت ترسیم کرد، گرایش وی به عنوان مرشد طریقت صفوی به قدرت سیاسی و نزدیکی به صحنه قدرت و تغییر نگرش به زندگی مادی بود. مساله ای که مبنای شد تا جانشینان وی با در دست گرفتن تمام امکاناتی که این طریقت برای آنها فراهم می کرد با حرکتی آرام در معادلات سیاسی و تاریخی قرن نهم و دهم هجری قمری نقش تعیین کننده داشته باشند. در واقع شیخ صفی و اخلافشبا بهره گرفتن از قدرت روحانی و مادی که از رهبری دینی و به عبارتی رابطه مرید و مرادی کسب می کردند، تصوفی با اهداف دنیوی را به وجود آوردند که این تصوف آشکارا آنها را به دعوت سیاسی متوجه می کرد. بنابراین این مقاله با چهارچوب خاص خود و با تکیه بر روش توصیفی – تحلیلی و استناد به منابع کتابخانه ای سعی بر این داردتا ضمن بررسی آثاری که گرایش های مذهبی شیخ صفی الدین را مورد بررسی و کاوش قرار داده اند،جایگاه تشیع را در رویکردهای مذهبی و سیاسی شیخ صفی که در جهت تثبیت موقعیت و قدرت سیاسی بود، مورد ارزیابی قرار دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میرصمد موسوی
استادیار گروه تاریخ دانشگاه پیام نور ایران
سیمین ستایش
مدرس گروه تاریخ دانشگاه پیام نور ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :