بررسی اثربخشی آموزش هوش فضایی بر افزایش خودکارآمدی وانگیزش پیشرفت در دانش آموزان رشته علوم انسانی

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش فضایی، بر افزایش خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان رشته علوم انسانی انجام شد . در این راستا از روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. در این مطالعه تجربی،86 نفر از دانشآموزان دبیرستانهای کرمانشاه به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی ساده و بطور مساوی به دو گروه آزمایش وکنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد و بعد از آن گروه آزمون طی 7 جلسه مورد آموزش مهارتهای هوش فضایی قرارگرفتند، اما گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت ننمودند. اثربخشی آموزش هوش فضایی بر متغیرها با پرسشنامه محقق ساخته هوش فضایی و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر سنجیده شد. پس از اتمام جلسات، پسآزمون با استفاده از همان ابزار سنجش بکار رفته در پیش آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. در پایان از روش های آماری از جمله جدول آنالیز واریانس برای تجزیه و تحلیل استفاده شده است. براساس نتایج به دست آمده، هوش فضایی قابل آموزش و یاد گیری است و آموزش این نوع هوش در ارتقا انگیزش پیشرفت و خودکارآمدی دانش آموزان تأثیرگذار است و بر این اساس به معلمان و اساتید پیشنهاد می شود در آموزش های خود از بازنمایی های فضایی و تصویری بهره گرفته، تقویت این نوع هوش را در راستای ایجاد یادگیری عمیق و معنادار در فراگیران، در دستور کار خود قرار دهند

کلیدواژه ها:

هوش فضایی ، خودکارآمدی ، انگیزش پیشرفت ، آموزش