بررسی انتقال دهنده عصبی دوپامین و مسیرهای دوپامینرژیک و بیماریهای مرتبط

دوپامین یکی از مهم ترین نوروترانسمیترهای مغزی می باشد که نقش های بسیار مهمی در مدارهای پاداشی مغز،کنترل حرکت،انگیزش،ادراک و بازده عملکردی و مهار تولید شیر ایفا میکند و همچنین دارای نقش اندکی در ارضا جنسی و تهوع است. نورون های دوپامینرژیک در نواحی مختلفی از مغز شناسایی شده اند که مهمترین آنها مسیر نیاگرا- استراتیوم،مزولیمبیک و مزوکورتیکال می باشد. مطالعات نشان می دهد که بیماریهایی مانند اسکیزوفرنی و پارکینسون به ترتیب در اثر افزایش تولید دوپامین در مسیر مزوکورتیکولیمبیک و کاهش تولید آن در اثر آسیب به نورون های دوپامینرژیک در مسیر نیاگرا استراتیوم ایجاد می شود. همچنین بیماری کم توجهی،بیش فعالی وسندرم پای بی قرار نیز با -کاهش دوپامین در ارتباط هستند. حس لذت ناشی از سوء مصرف بسیاری از مواد اعتیاد آور نیز می تواند به سبب فعال سازی مدارهای پاداشی دوپامینرژیک باشد. هدف از این پژوهش بررسی کتابخانه ای(سندی تحلیلی) انتقال دهنده عصبی - دوپامین و مسیرهای دوپامینرژیک در مغز و چگونگی اثر دوپامین بر ساختارهای مغزی می باشد.

کلیدواژه ها:

دوپامین ، مسیرهای دوپامینرژیک ، پارکینسون ، اسکیزوفرنی ، داروهای اعتیاد آور