وظایف مربی و متربی ازدیدگاه عرفانی با تکیه براندیشه های تربیتی حافظ شیرازی

تعلیم و تربیت دومفهوم مهم و کلیدی است که همواوره درکنار هم به کاررفته اند و نیاز ضروری بشرمحسوب میشوند بطوریکه هرفردی درطول حیات خود پیوسته بدان نیازمند است ازدیدگاه اسلامی برای تعلیم و تربیت شرایط و اداب خاصی ذکر شدها ست و ازهمین رو درعرفان نیز برای مربی و متربی اداب خاصی درنظر گرفته اند دراین شیوه تربیتی دانش اموز مقدم برهر جیز باید نفس خویش را ازخویهای زشت و صفات نکوهیده پاکیزه سازد و علاقه و وابستگی خود رابه اشتالات دنیوی کم کند مربی نیز ازهمین دیدگاه باید بادانشجویان خود مهربان باشد و به هیچ روی ازخیرخواهی برای دانشجو و اندرزدادن به او دریغ نکند خواجه شمس الدین محمدشیرازی نیز که ازعرفان نامی این مرزوبوم است نگاهی لطیف و متفاوت به تعلیم و تربیت دارد و البته پرورش را براموزش مقدم میداند دراین مقاله که به شیوه توصیفی تحلیلی و بامراجعه به منابع کتابخانه ای نگاشته شده است ابتدا ویژگیهای مربی و متربی ازدیدگاه عرفانی مورد بررسی قرارمیگیرد و س ازن اندیشه های تربیتی خواجه حافظ شیرازی موردکنکاش قرارخواهد گرفت

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، مربی ، عرفان ، حافظ شیرازی