سازمان یادگیرنده ضرورتی اجتناب ناپذیر برای سازمان های آموزشی

در ادبیات علمی امروز سازمان یادگیرنده یکی از نظریه هایی است که با هدف مدیریت اثربخش آموزش و یادگیری در سیستم های انسانی مطرح شده است. اساس سازمان های یادگیرنده، رویکرد سیستمی ب مقوله آموزش و یادگیری است که در نهایت با رویکردی راهبردی، افزایش میزان سازگاری یک سیستم را در پی داشته باشد. نظریه سازمان یادگیرنده در خصوص طراحی و مدیریت سازمان ها برای بقاء در دنیای به شدت درحال تغییر، ایده هایی ارائه می دهد که توانایی یادگیری و انطباق را ضرورتی اجتناب ناپذیر برای موفقیت سازمان ها می داند. نظریه پردازان سازمان های یادگیرنده معتقدند در هر سازمان اجتماعی می توان با اتکا به پنج اصل قابلیت فردی، مدل های ذهنی، آرمان مشترک، یادگیری تیمی و تفکر سیستمی یادگیری را در همه عناصر و اجزاء سیستم به طور مستمر و مداوم نهادینه ساخت. در این مقاله، سعی شده است تا ابعاد مختلف مفاهیم مذکور، به اختصار معرفی و تحلیل شود و جنبه های کاربردی آن مورد توجه قرار گیرد. روش تحقیق حاضر به روش کتابخانه ای با استفاده از منابع مختلف می باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادگیری سازمانی ، سازمان یادگیرنده