رابطه سرمایه انسانی و رشد اقتصادی با تأکید بر بهبود مستمر آموزش

امروزه مدل های رشد درونزا و برونزا به بررسی اثر سرمایه انسانی ودانش فنی بر رشد اقتصادی پرداخته اند. اقتصاددانان شاخص های مختلفیرا برای اندازه گیری سرمایه انسانی در مدل رشد به کار برده اند. دوشاخص هزینه های دولت برای آموزش و پژوهش و تعداد فارغ التحصیلان ودانش آموختگان، مهم ترین متغیرهای اندازه گیری سرمایه انسانی برایرشد هستند. در این مقاله با مدل و توابع مختلف رشد، نسبت هزینه آموزشو پژوهش به تولید در کنار سایر متغیرهای مؤثر در مدل از روش الگویخود برگشت با وقغه توزیعی براورد شده است. نتایج نشان می دهند کهمخارج جاری دولت (به غیر از مخارج آموزشی و پژوهشی) و اثر مخارجعمرانی و رشد اقتصادی با بهبود مستمر آموزش رابطه مستقیمی دارند.هزینه های آموزشی و پژوهشی وهزینه های آموزش عمومی و فنی و حرفه ایدولت با رشد رابطه مثبت و مستقیمی دارند. معمولأ سیاست اصلاحی دولتنباید منتهی به کاهش سهم هزینه دولت در مخارج آموزش عمومی و فنی حرفهای و آموزش عالی و پژوهش شود. تابع هدف بیشتر باید به سمت تغییرمخارج مصرفی جهت گیری داشته باشد. در این راستا با توجه به اهمیتموضوع و عدم انجام تحقیقات در اینباره، بر آن شدیم که با استفاده ازمطالعات کتابخانهای، فیشبرداری، مقالات و کتاب ارتباط سرمایه انسانی ورشد اقتصادی را با بهبود مستمر آموزش مورد بحث و بررسی قرار دهیم.واژههای کلیدی: سرمایه انسانی، رشد اقتصادی، بهبود مستمر آموزش.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، رشد اقتصادی ، بهبود مستمر آموزش