بررسی تأثیر عامل سرمایه اجتماعی بر آمادگی برای مدیریت دانش در شرکت ملی حفاری ایران

سرمایه اجتماعی یکی از مفاهیم دیر پا و مهمی است که در سالهای اخیر درارتباط با پدیده های نوین سازمانی مورد توجه مطالعاتقرار می گیرد. مدتی است که سازمانهای ایرانی به دنبال پیاده سازی سیستم های مدیریت دانش هستند. این تلاش بدون توجه بهآمادگی سازمانها، تبدیل به ناکامی های بزرگی برای آنها خواهد بود. بررسی مسائل انسانی و اجتماعی حول آمادگی سازمانی برایمدیریت دانش یکی از نقاط کلیدی بحثهای مرتبط است. بدین معنا پیوند میان سرمایه اجتماعی و آمادگی برای مدیریت دانش بهروشنی آشکار می گردد. هدف تحقیق حاضر بررس تأثیر سرمایه اجتماعی بر روی آمادگی سازمانی برای مدیریت دانش بود. تحقیقحاضر از حیث هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی بود. ابزار تحقیق پرسشنامه های استاندارد مرتبط با سرمایه اجتماعیناهاپیت و گوشال ( 1998 ) و آمادگی برای مدیریت دانش هولت ( 2007 ) و جامعه آماری آن، 450 کارکنان ستادی شرکت ملیحفاری ایران بودند که حجم نمونه با استفاده از فرمول آماری کوکران تعیین شد. با توزیع پرسشنامه ها نهایتا 205 پرسشنامه برایتجزیه و تحلیل استفاده شد. در قسمت تجزیه و تحلیل، آزمونهای رگرسیون، آزمون مقایسه میانگین و آزمون دانکن توسط نرم افزاراس.پی.اس.اس صورت گرفت. مطابق با نتایج تحقیق، فرضیه اصلی تأثیر سرمایه اجتماعی بر آمادگی سازمان برای مدیریت دانش تأییدشد. همچنین تأثیر آن بر آمادگیهای زیرساختی، فرهنگی، ساختاری، بافتی و فرایندی مورد تأیید واقع شد با این وجود فرضیه هایفرعی چهارم و پنجم درباره آمادگی فردی و محتوایی رد شد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، آمادگی برای مدیریت دانش ، شرکت ملی حفاری ایران