اثرمرحله رسیدن میوه و بخاردهی 1-متیل سیکلوپروپان و استیلن برخصوصیات کیفی میوه انبه رقم لانگرا

در این آزمایش مرحله رسیدن میوه در دو سطح (سبز رسیده، تا ۲۰٪ تغییر رنگ میوه) و تیمارهای بخار دهی استیلن به غلظت ۱٪ به مدت ۱۶ ساعت، ۱- متیل سیکلوپروپان با غلظت یک میکرو لیتر در هر لیتر به مدت ۱۶ ساعت، استفاده همزمان استیلن به غلظت ۱٪ و ۱- متیل سیکلوپروپان با غلظت یک میکرو لیتر در هر لیتر به مدت ۱۶ ساعت و همچنین تیمار شاهد در یک دوره چهارده روزه بر روی میوه انبه رقم لانگرا مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که با پیشرفت مراحل رسیدن میوه درصد کاهش وزن میوه افزایش پیدا کرد، به طوری که بعد از چهارده روز نگهداری، بیشترین کاهش وزن میوه مشاهده شد. بیشترین حفظ سفتی میوه در تیمار ۱- متیل سیکلوپروپان و سپس در تیمار ترکیبی استیلن با ۱- متیل سیکلوپروپان در روز هفتم مشاهده شد. در زمان شروع انبارداری میوه ها، میزان TSS در تمامی میوه های تیمار شده در حداقل مقدار خود قرار داشت و با افزایش نگهداری میوه، روند صعودی پیدا کرد. کمترین میزان افزایش TSS در میوه های تیمار شده با 1- متیل سیکلو پروپان مشاهده شد. با افزایش عمر پس از برداشت میوه، میزان TA کاهش یافت. در بین تیمارهای مختلف آزمایش، میوه ی انبه ی تیمار شده با بخاردهی ۱- متیل سیکلوپروپان، کمترین میزان pH میوه را داشت که با گذشت مدت انبارمانی، میزان pH میوه افزایش یافت. در میوه های تیمار شده با ۱- متیل سیکلوپروپان، با پیشرفت دوره رسیدن میوه، ارزیابی نمره مزه افزایش یافت و تا چهارده روز پس از برداشت به حداکثر مقدار خود رسید. در شاخص ارزیابی کیفیت میوه، بیشترین نمره مربوط به تیمارهای ۱- متیل سیکلوپروپان و نیز ترکیب استیلن با ۱- متیل سیکلوپروپان، پس از چهارده روز نگهداری بوده است. بیشترین نمره شاخصی کیفیت نهایی در میوه های تیمار شده با۱- متیل سیکلو پروپان پس از چهارده روز مشاهده گردید. بنابراین می توان با استفاده از تیمار ۱- متیل سیکلوپروپان می توان عمر قفسه ای میوه انبه را طی چهارده روز بطور معنی داری افزایش داد

کلیدواژه ها:

متیل سیکلوپروپان ، استیلن ، انبه ، کیفیت ، مرحله برداشت