بررسی تناسب ابعاد مبلمان آموزشی با اندازه های بدنی دانش آموزان در شهر یزد

مقدمه: با توجه به اثرات زیان بار عدم تناسب بین ابعاد مبلمان آموزشی و ابعاد بدنی دانش آموزان این بررسی با هدف بررسی تناسبب ابعاد مبلمان آموزشی بااندازه های بدنی دانش آموزان در شهر یزد انجام گرفته است.مواد و روش ها: جامعه مورد مطالعه در این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی شهرستان یزد بود که بعد از تعیین تعداد افراد نمونه،پارامترهای ارتفاع رکبی، طول باسن رکبی، ارتفاع تکیه گاه آرنج، پهنای باسن، ضخامت ران و ارتفاع زیر کتفی 307 نفر از آنها اندازه گیری شد. همچنین از میان مبلمان های مورد استفاده در مدارس مورد مطالعه، دو نوع صندلی دسته دار و دو نوع میز و نیمکت که دارای درصد فراوانی بیشتری بودند برای تجزیه و تحلیل انتخاب شد. یافته ها: نتایج حاصل از مقایسات آماری نشان داد که در مبلمان نوع 1، عرض نشستنگاه با 96/74 36 در حد قابل قبول و آزادی ران با 100 درصد تناسب ایده آل است. در مبلمان نوع 2 عمق برای اکثریت دانش آموزان مناسب بود و عرض نشستنگاه با 96/42 تناسب در حد قابل قبولی می باشد، حد آزادی ران نیز با صد درصد تناسب خوبی را به خود اختصاص داد. در مبلمان نوع 3 فاکتوری با ضریب تناسب بالا وجود نداشته و در مبلمان نوع 4، عرض نشستنگاه و حد آزادی ران در حد مطلوب بود. نتیجه گیری: به طورکلی میزان تناسب ابعاد مبلمان ها با ابعاد آنتروپومتری دانش آموزان در حد مطلوب نیست.

کلیدواژه ها:

شهر یزد ، نیمکت ، ابعاد بدنی ، دانش آموزان ، آنتروپومتری