موانع اجرای نواوری های بازمهندسی فرآیند در شرکت های تولیدی با رویکرد فرآیند تحلیل شبکه ای(مطالعه موردی:یکی از شرکت های ساخت قطعات خودرو)

یکی از راه های ایجاد تغییر، ابتکار و نوآوری در سازمان ها، مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار است. در سال های گذشته بسیاری از موسسات و بنگاه های فعال ایرانی نیز برای تغییر و بهود وضعیت کسب و کار، ارایه محصولات با کیفیت بالاتر، نوآوری بیشتر و با هزینه کمتر، به مهندسی مجدد روی آوردند؛ اما نتایج بدست آمده از پیاده سازی آن چندان رضایت بخش نبوده و به استثنای تعداد محدودی از شرکت ها که موفق به اجرای نسبی آن شدند، در سایر شرکت ها این رویکرد هرگز به مرحله اجرا نرسیده است. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی چرایی شکست پروژه های مهندسی مجدد، شناسایی موانع اصلی و اولویت بندی این موانع می باشد. به همین منظور پس از بررسی ادبیات نظری و اسناد بدست آمده، این موانع به 6 عامل اصلی تقسیم گردیدند. به منظور اولویت بندی این عوامل شکست، یک شرکت ساخت قطعات خودرو که پیش از این اقدام به پیاده سازی نافرجام مهندسی مجدد فرآیند کرده بود، مورد بررسی قرار گرفت. به منظور اولویت بندی عوامل از روش فرآیند تحلیل شبکه ای و نرم افزار Super Decision استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد «عدم تعهد مدیریت ارشد» ، «موانع فرهنگی» و «مقاومت کارکنان در برابر تغییر» به ترتیب مهمترین موانع اجرای مهندسی مجدد فرآیندها در شرکت های ایرانی هستند.