مجمع خرد، گفتمان و توسعه از تبلور یک رهیافت تا تحقق یک رویا

در عصری که سخن از هبوط فرا انسان مطرح است، نه تنها تصور ظهور نیازهای جدید و سبک تعاملات فرانو دور از ذهن نیست، بلکه یک اصل غیرقابل بازگشت تلقی می شود. در این راستا امروزه علوم گوناگون ومشخصا علم سیاست با مطالعه چگونگی شکل گیری قدرت به نحوه سهیم شدن شهروندان در این چرخه توجه دارد، و همین امر مدیریت جامعه را از یک نگاه تک جانبه، به رویکردی دو سویه و توامان در قالبی تعامل محور سوق داده است. لذا انسان با تاثیرپذیری از سیستم سیاسی و جامعه به گونه ای عمل می کند که اگر تصمیم گیری های نظام باب میل آن باشد به سمت حفظ وضع موجود و اگر مخالف خواست آن عملی صورت گیرد به سمت مقابله و تغییر فضا حرکت می کند. در این بین حیات جریان های سیاسی با چرخش معنادار قدرت، هویت پیدا می کند و شیوه های متعددی در مسیر جذب باورپذیری مردم مطرح می شود. از اینرو در پژوهش پیشرو تلاش خواهد شد؛ تا با تاکید بر مطالعات راهبردی و با توجه به مسیر طی شده توسط احزاب در ساختار سیاسی و اجتماعی و نیز بررسی روند بدبینی نسبت به تحزب در ایران تاریخ دینی و سیاسی در مسیر توسعه همه جانبه کشور به میزان تاثیرگذاری این مراکز در بین طیف های گوناگون جامعه بپردازیم. لذا فرضیه پژوهش بر این پایه استوار است که جایگیزین سازی مجمع خرد، گفتمان و توسعه گزینه مناسب در مسیر حرکت چرخ دنده قدرت سیاسی در ایران محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

گروه ذی نفوذ ، شبکه ای اجتماعی ، افکار عمومی ، قدرت سیاسی