اثرات کوتاه مدت و بلندمدت مالیات بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در اقتصاد ایران

عملا همه دولت ها علاقه مند به جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) می باشند که این می تواند به ایجاد مشاغل جدید، فن آوری های جدید و به طور کلی، رشد و اشتغال منجر شود. افزایش خالص در درآمد دولت از طریق مالیات بر دستمزد و سود متعلق به شرکت های خارجی و احتمالا مالیات های دیگر در کسب و کار (به عنوان مثال مالیات بر املاک) ایجاد می شود FDI نیز ممکن است از طریق گسترش فن آوری های جدید و افزایش سرمایه های انسانی (مهارت) تاثیر بگذارد. با توجه به این منافع بالقوه، سیاست گذاران به طور مستمر به بررسی قوانین مالیاتی، برای اطمینان از امکان جذب سرمایه گذاری های خارجی ورودی اقدام می نمایند. سیاست های مالیاتی همچنین ممکن است از سرمایه گذاری مستقیم در خارج از کشور حمایت کنند و از طریق دسترسی کارآمد به بازارهای خارجی، منجر به افزایش درآمد خالص داخلی شوند. در عین حال، دولت ها به طور مداوم تمایل به ارائه یک محیط مالیات رقابتی برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی، و نیاز به اطمینان شرکت های چند ملیتی جهت سرمایه گذاری در کشورشان دارند. در این پژوهش با استفاده از داده های سری زمانی سالهای 1389- 1357 به بررسی تاثیر مالیات بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر اقتصاد ایران با استفاده از روش ARDL پرداخته می شود. متغیرهای مورد استفاده در الگوی این تحقیق به قرار زیر می باشد: سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان متغیر وابسته و متغیرهای تولید ناخالص داخلی درجه باز بودن تجاری، تحصیلات، جمعیت، نرخ ارز، نرخ تورم، مالیات متغیرهای مستقل تحقیق می باشند.

کلیدواژه ها:

مالیات ، سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، اقتصاد ایران ، ARDL