بررسی مدل های بال، کوتاری و ضریب باسو و آزمون سری زمانی و مبنای تعهدی شیواکومار در برآورد محافظه کاری

پدیده «محافظه کاری»، مفهومی قابل فهم است اما کشف و اندازه گیری آن به راحتی امکان پذیر نمی باشد. از دیدگاه تهیه کنندگان صورتهای مالی، محافظه کاری به عنوان کوششی برای انتخاب روشی از روش های پذیرفته شده ی حسابداری است که منجر به شناخت کندتر درآمد فروش یا شناخت سریعتر هزینه؛ ارزشیابی کمتر داراییها و یا ارزشیابی بیشتر بدهی ها می شود. با توجه به اهمیت این موضوع برای استفاده کنندگان صورتهای مالی خصوصا سرمایه گذارانی که به دنبال تعیین وضعیت شرکتها و پیش بینی فعالیتهای آینده ، به دلیل جلوگیری از به سرمایه ، در این مقاله معیارهای محافظه کاری و پیامدهای آن، انواع محافظه کاری با توجه به تاثیر اخبار اقتصادی بر سود و انگیزه های آن و روش های برآورد محافظه کاری توسط مدل بال، کوتاری و رابین و مدل بر مبنای تعهدی بال و شیواکومار ضریب باسو یا معیار نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام، نظیر آزمون سری زمانی براساس پایداری تغییرات درآمد و همچنین آزمون بر مبنای تعهدی مورد مطالعه، بررسی و مقایسه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مدل رابین و کوتاری ، ضریب باسو ، مبنای تعهدی بال و شیواکومار ،