تحلیل تاثیر روابط عاطفی معلمان ریاضی بر فرآیند یادگیری دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول

ایجاد رابطه عاطفی پایدار و موثر در فضای کلاس، یکی از مهمترین نکات در امر تدریس و فرآیندآموزش است. با ایجاد رابطه عاطفی معلم، دانشآموز میتواند با اطمینان خاطر و با انگیزه و علاقهدر روند آموزش شرکت فعال داشته و از قبل آن فرآیند یادگیری از درصد بالایی از بازدهیبرخوردارشود. در این مقاله کوشش شده است تا با روش تحقیق میدانی و توصیفی و تاسی ازپژوهشهای انجام گرفته در حوزه تربیت و آموزش، به تاثیر ایجاد روابط عاطفی پویا و اثربخش بینمعلم و دانش آموز در درس ریاضی، با توجه به نوع جهت گیری ذهنی دانش آموزان نسبت به ایندرس در دوره یاد شده، پرداخته شده و درنهایت ارتباط آن با یادگیری و میزان بازدهی واکاویگردد. بعلاوه ضمن بهره گیری از متد مشاهده عینی و مقایسه عملی در کلاس ریاضی پایه هفتمدوره متوسطه اول مدرسه آسیه ورامین از بین 120نفر دانش آموز، در دو کلاس هر یک شامل 30نفر با انتخاب تصادفی در قالب دو گروه الف و ب؛ با الگوی ثابت آموزش درس ریاضی و متغیرنوع برقراری رابطه عاطفی معلم، ارزیابی کمی و کیفی صورت گرفته است. نتایج حاصل حاکی ازآن بود که به صرف برقراری ارتباط عاطفی موثر در کلاس درس ریاضی توسط معلم، یادگیریعموم دانشآموزان با ضرایب هوشی متفاوت در این درس به طرز چشمگیری افزایش مییابد

کلیدواژه ها:

روابط عاطفی معلمان ، یادگیری ، دوره متوسطه ، درس ریاضی ، دانش آموزان