تعلیم و تربیت در اسلام : چارچوب ها، مبانی، اصول، هدف ها و نتایج در نظام آموزشی اسلام

تعلیم و تربیت برای بشریت نه به عنوان موضوعی نوظهور بلکه به عنوان مسئله ای با قدمت آفرینش انسان ، همواره مورد توجهبوده است. فلسفه ی بعثت پیامبران نیز بر اساس نیاز انسان به هدایت روشن می شود ؛ قال ربنا الذی أعْطى کل شیءٍ خلْقه ثمهدى (طه ، . )05اما آنچه اهمیت دارد شناخت کامل انسان و تنظیم نظام تربیتی متناسب با فطرت اوست ؛ اهمیت این موضوعزمانی مشخص می شود؛ که امروزه شاهد شکست و ناکارآمدی بسیاری از مکاتب تربیتی به دلیل نگاه مادی به انسان و عدمشناخت کامل او هستیم. اما چه برنامه ای با چه ویژگی هایی می تواند هدایتگر انسان به سعادت باشد موضوعی است که درگزینش نظام تربیتی و آموزشی مطرح می شود .کامل ترین برنامه ی تربیتی ازسوی آفریننده انسان با در نظر گرفتن ویژگی هاو فطرت انسان تدوین شده است .دراین مقاله به برسی کلی چهار چوب نظام تعلیم وتربیت در اسلام با تکیه به آیات قرآنکریم، سیره واحادیث بزرگان دینی و تعالیم اساتید دینی چون استاد مرتضی مطهری پرداخته شده است. در ابتدا به پیشینه ومفهوم تعلیم و تربیت از دیدگاه ها متفاوت و در مکاتب مختلف وسپس به طور خاص در مکتب اسلام اشاره، و با استفاده ازمنابع معتبر اسلامی همچون قرآن، به برسی نظام تعلیم و تربیت در این مکتب پرداخته شده است ؛هدف اصلی در این مقاله برسیو تأمل در مبانی ، اصول ، اهداف و برنامه های تربیتی در اسلام است. در نهایت با تحلیل داده ها روشن می شود که تعلیم وتربیت از نیاز های ضروری حیات انسان و مبنای فلسفه بعثت پیامبران است در نتیجه از منظر دین اسلام که کامل ترین و جامعترین شریعت ، و درای کامل ترین برنامه برای هدایت انسان است؛ هدف غایی انسان یا همان هدف تعلیم و تربیت، شکوفاییاستعداد های انسان، برای تبدیل شدن او به انسان کامل با قابلیت رسیدن به قرب الهی است

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، انسان کامل ، قرب الهی ، نظام آموزشی در اسلام