ساخت زخم پوش نشاسته، ژلاتین، بوراکس به منظور ترمیم زخم و انعقاد خون
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1395
چکیده مقاله:
[توضیح سیویلیکا: جداول داخل مقاله دارای مشکل است و اطلاعات نمایش داده نمی شوند]
امروزه باتوجه به تنوع در زخم ها انواع گوناگونی از زخم پوش ها وجود دارد. پلیمرها به عنوان یکی از مهمترین منابع جهت تولید زخم پوش ها در نظر گرفته می شوند. در این تحقیق از دو پلیمر طبیعی نشاسته و ژلاتین که هر دو دارای خواص انعقادی هستند استفاده می شود.عامل اتصال دهنده عرضی استفاده شده بین این دو پلیمر براکس می باشد که علاوه بر خاصیت شبکه ای کننده و اتصال دهنده دارای خواص منحصر بفرد در ترمیم زخم نیز می باشد. دستیابی به مقادیر بهینه دو پلیمر نشاسته ژلاتین و عامل شبکه ای کننده بوراکس، بررسی آزمون تورم در محیط شبیه ساز خون، مورفولوژی فوم، سمیت زایی و طیف سنجی جرمی به ترتیب انجام شده و در انتها فرمولاسیون های متناسب با کاربرد و نوع زخم شناسایی می شوند.
نویسندگان
کارشناس ارشد مهندسی پزشکی بیومواد دانشکده مهندسی پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
استادیار دانشکده مهندسی پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
مراجع و منابع این مقاله: