مبانی نظری و سازوکارهای پیش گیری از وقوع جرم از طریق مهندسی شهری

از گذشته های دور تا کنون جرم و پیش گیری از آن به علت پیامدهای مخربی که برای جامعه داشته همواره مورد توجه اندیشمندان علوم مختلف بوده است. با آغاز عصر مدرن و تخصصیشدن علوم و تولد علم جرم شناسی که علم مطالعه عوامل بروز بزه در وهله ی اول و پیشگیری از آن در مرحله ی بعدی است موضوع مطالعه جرم با مجموعه ای از عوامل زمینه ساز وپیش گیرنده از علوم انسانی گرفته تا علوم طبیعتی گره خورد. وانگهی تعامل جرم شناسی وعلوم مهندسی پدیده ای نوظهور و نیازمند کنکانش و توجه به منظوراستفاده در علم پیشگیری از جرم است. یکی از علوم مهندسی که امروزه توجه جرم شناسان را در رابطه با علتهای وقوع جرم و پیش گیری از آن به خود معطوف داشته علم مهندسی فضای شهری است. ازاین رو جرم شناسان برآنند که با استفاده از اصول بنادین این رشته شمای کلی در رابطه باپیش گیری وضعی از ارتکاب جرم ارایه نمایند. مقاله پیش رو بر آن است که ضمن مطالعهمبانی پیش گیری از وقع جرم از طریق معماری شهری و با استفاده از نظریه استفاده از الگویقدیمی طراحی خیابان ها، نظریه فضاهای قابل دفاع، نظریه توزیع جرم، نظریه مدیریت افراد ومحیط، نظریه بهبود منظره، نظریه کوچک سازی محله ها، نظریه ترکیب فضا به عنوان مبانیموضوع مورد مطالعه، ساز و کارهای مختلفی را جهت نیل به هدف پیش گیری از جرم ازطریق معماری شهری مطرح سازد. اصول قابل دفاع نمودن فضاها، مساله نظارت، استفاده متنوعاز ساختمان، طرح و منظره ساختمان، افزایش مراقبت در فضاهای عمومی، افزایش رویتپذیری، استفاده از نور و روشنایی،کنترل ورودی ها، ایجاد موانع نمادین، قابل دفاع نمودنفضاها، ایجاد حس ترس از جرم از جمله مورادی است که در مقاله پیش رو به عنوانسازوکارهای پیش گیری از وقوع جرم در محیط های شهری مطرح شده است.

کلیدواژه ها:

جرم ، مهندسی شهری ، پیش گیری از جرم ، طراحی فضای شهری