الگوی مصرف انرژی در تولید برخی محصولات کشاورزی و برآورد شاخص های انرژی مطالعه موردی در سطح شهرستان بناب

یکی از راه های تحقیق توسعه پایدار در کشاورزی بررسی جریان انرژی ورودی ها و خروجی ها در تولید محصول می باشد. مطالعه جریان انرژی می تواند ابعاد ناشناخته ای از روند تولید محصول را که در سایر روش های مدیریتی اعم از روشهای رایج مطالعه مکانیزاسیون و یا روش های اقتصادی مورد توجه قرار نمی گیرند ، روش سازد . در این تحقیق جریان انرژی بر اساس نسبت سهم انرژی ورودی های مختلف به مزرعه و به دست آوردن شاخص های متداول در بحث انرژی از جمله شاخص کارایی انرژی ، شاخص مکانیزاسیون ، شاخص کارایی تبدیل انرژی خورشیدی ، خالص انرژی دریافتی و بهره وری انرژی در سه محصول گندم آبی ، گندم دیم و پیاز در سطح کشاورزان شهرستان بناب مورد مطالعه واقع گردید . بر اساس نتایج تحقیق شاخص کارایی انرژی مربوط به عملکرد دانه که از مهمترین این شاخص ها می باشد . برای گندم آبی برداشت شده با دست 2/9 ، برای گندم آبی برداشت با کمباین 2/5 ، برای گندم دیم 1/3 و برای پیاز 0/77 برآورد گردید. همچنین با مطالعه سهم نهاده ها از کل انرژی ورودی غیر خورشیدی مشاهده شد که در اکثر موارد ، مصرف سوخت های فسیلی بیش از 50 درصد انرژی را به خود اختصاص داده است . با توجه به شرایط کشت محصول در منطقه و استعدادهای آن ، با اصلاح روش های کشت ، مصرف بهینه کودهای شیمیایی ، کاهش مصرف بذر و اصلاح روش های آبیاری ، کارایی انرژی را می توان تا حد قابل ملاحظه ای افزایش داده و از آلودگی و اثرات مخرب زیست محیطی جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

جریان انرژی ، شاخص انرژی ، انرژی ورودی و خروجی ، گندم ، پیاز