مدیریت بحران سیلاب در مناطق عشایری (مورد: مناطق عشایری استان ایلام و لرستان)

سیل پدیده ای است همه ساله خسارات شدیدی را در نقاط مختلف کره زمین بخصوص به جوامع بشری بخصوص جوامع روستایی وعشایری بر جای می گذارد، چرا که در این نواحی انسان ارتباط تنگاتنگی با طبیعت داشته و هنگام مواجهه با مخاطره سیل بیشترینآسیب را می پذیرند. نوشتار حاضر با هدف بررسی مدیریت بحران سیل در مناطق روستایی و عشایری با مطالعه موردی مناطق عشایری دواستان ایلام و لرستان انجام شده است. روش گردآوری داده ها به صورت اسنادی و میدانی)مصاحبه نیمه عمیق( است. سیل آبان 1394 درایلام و لرستان عمدتا در اثر ریزش بارش شدید و سنگین در این منطقه به وقوع پیوسته است. به طوری که طی کمتر از 72 ساعت، بارشی در حد324-167 میلی متر در دو استان ریزش کرده است و خسارات زیادی به منطقه وارد نموده است. نتایج نشان می دهد که علت حدوث سیل و سیل خیزی در منطقه ناشی از عوامل طبیعی و انسانی و پدیده بوده است و علت افزایش خسارات ناشی از آن و آسیب پذیری زیاد مناطق عشایری علاوه بر شدت و مدت بارش، عدم پیش بینی و هشدار به موقع، به دخالتها و فعالیتهای بشری در ساختارهایاکولوژیکی محیط پیرامون، مرتع زدایی، از بین رفتن گذرگاههای عشایری، استقرار عشایر در دشتها و کنار رودخانه ها و منابع آبی، راههای ارتباطی کنار رودخانه ای عشایر، مسکن موقت و استفاده از سازه های ضعیف، وجود رویکرد سازه ای و ساختاری و ضعف نگاه غیرسازه ایو مشارکتی، نبود برنامه راهبردی بر مبنای الگوی پیشگیری از بلایای طبیعی در برنامه ریزی ها و مدیریت عشایری بستگی دارد. نتایج بدست آمده از مطالعات انجام شده در دو استان ایلام و لرستان نشان داد که، در مجموع، میزان خسارات وارد شده به عشایر استان ایلام61832 میلیون ریال و استان لرستان به22954 میلیون ریال برآورد شده است

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، سیلاب ، نواحی عشایری ، ایلام ، لرستان