روش های گراف در نظریه اعداد
محل انتشار: سی و هشتمین کنفرانس ریاضی ایران
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,066
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AIMC38_119
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1387
چکیده مقاله:
در این مقاله به بررسی کاربردهای سیستم های دینامیکی روی میدانهای متناهی و گراف های آن می پردازیم. به هر سیستم دینامیکی روی میدان متناهی گرافی می توان نسبت داد که آن گراف بعضی خاصیت های سیستم مورد نظر رابیان می کند. با انتخاب مناسب تابع تبدیل سیستم بر میدان، از روی گراف مربوطه می توان به نتایج جالبی در مورد مجموعه اعداد مورد نظر دست یافت. به عنوان مثال یکی از گراف های مناسب، گرافی است که اولین با Szaby به تعریف آن به صورت زیر پرداخته است: به هر عدد مثبت صحیح د گراف جهت داری نسبت داده می شود که راس های آن در مجموعه {H={1, 2, ..., n- 1 و برای هر دو عنصر xi, xj Є H یال جهت داری می توان نسبت داد در صورتیکه:
ƒ(xi)=xj
به عنوان مثال یکی از توابع مناسب برای سیستم می تواند تابع زیر باشد
(xj-ƒ(xi)(mod n)
کلیدواژه ها:
نویسندگان
متین آزاد منش
خانه ریاضیات اصفهان