نقش برنامه ریزی مشارکتی در توسعه پایدار محله های شهری نورآباد (مطالعه موردی: محله مورد آبی)

این پژوهش با هدف نقش برنامه ریزی مشارکتی در توسعه پایدار محله های شهری نورآباد (مطالعه موردی: محله مورد آبی) انجام شده است روش پژوهش میدانی و جامعه آماری تعداد 5000 نفر می باشد نمونه مورد بررسی تعداد 357 نفر بوده که محقق با استاده از جدول مورگان جرسی این تعداد را انتخاب نموده است ابزار سنجش پرسشنامه می باشد و این پرسشنامه دارای 44 سوال می باشد یافته ها نشان داد بین برنامه ریزی مشارکتی بر توسعه پایدار محله های شهری نورآباد رابطه معنی دار وجود دارد. براساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین برنامه ریزی مشارکتی بر توسعه پایدار محله های شهری نورآباد رابطه معنادار وجود دارد زیرا سطح معناداری % 03 می باشد. که فرضیه با 97 % احتمال مورد تایید است. براساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین مولفه احساس تعلق محله ای با توسعه پایدار رابطه معنادار وجود دارد لذا فرضیه فوق الذکر با قوت بالا مورد تایید قرار می گیرد چون ضریب معناداری 0 01 می باشد پس فرضیه با 99 % احتمال قابل قبول است. براساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین احساس محرومیت نسبی محله ای بر توسعه پایدار رابطه معنادار وجود دارد لذا فرضیه فوق الذکر با قوت بالا مورد تایید قرار می گیرد چون ضریب معناداری 0 02 می باشد و پس فرضیه با 98 % احتمال قابل قبول است. براساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین وضعیت اقتصادی بر توسعه پایدار رابطه معنادار وجود دارد لذا فرضیه فوق الذکر با قوت بالا مورد تایید قرار می گیرد پس فرضیه با 95 % قابل قبول است. براساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین میزان آگاهی فردی از وضعیت محله بر توسعه پایدار رابطه معنادار وجود دارد لذا فرضیه فوق الذکر با قوت بالا مورد تایید قرار میگیرد چون ضریب معناداری 0 02 می باشد پس فرضیه با 98% احتمال تایید شده است. براساس نتایج حاصله از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین پایگاه اجتماعی افراد بر توسعه پایدار رابطه معنادار وجود دارد لذا فرضیه فوق الذکر با قوت بالا مورد تایید قرار می گیرد چون ضریب معناداری 0 02 می باشد پس فرضیه با 98% احتمال تایید شده است.

کلیدواژه ها:

شهر ، برنامه ریزی شهری ، مشارکت ، نورآباد ممسنی