مشارکت سیاسی در استان خوزستان و چالش های موجود انتخاباتی در آن

مشارکت سیاسی دارای تعابیر و برداشت های مختلفی بوده است وبا توجه به علایق، مصالح و منافع حاکمان دچار قبض و بسطمفهومی مداومی شده و همواره نگرش های مثبت و منفی بسیاریدر نتایج و پیامدهای آن ابراز گردیده است. مشارکت سیاسی ازمنابع اصلی قدرت و مشروعیت نظام سیاسی است. و در واقع تجلیمشروعیت حاکمیت و ضامن تامین و ثبات است، زیرا مشارکتمردمی می تواند به مثابه موثرترین و مناسبترین پشتوانه برای حلو فصل معضلات و بحران های سیاسی و اجتماعی مورد استفادهقرار گیرد. مهمترین حسن مشارکت سیاسی تضمین رشد سیاسیمردم و جامعه در عین حفظ و ثبات رژیم سیاسی است. استانخوزستان به عنوان یک منطقه ژیوپلیتیک نیز همانند دیگر مناطقکشور که به عنوان یک منطقه قومی شناخته شده و دارای ساختارسلسله مراتبی قبیله ای است در بعضی زمینه های فرهنگی، زبانیو اجتماعی متفاوت با پیکر اصلی ایران است، بعد از پیروزی انقلاباسلامی تا کنون مشارکت سیاسی شهروندان در انتخابات چه درسطح محلی و چه در سطح ملی نوسانانی را نشان داده است.منطقه خوزستان چون در نقطه اتصال شیعیان ایران و عراق قراردارد، یک منطقه ژیوپلیتیکی برای قدرت های فرا منطقه ای و حتیمنطقه ای محسوب می شود که توجهات هشیارانه دولت مرکزی رابرای حفظ آرامش در این استان می طلبد. بالا بودن میزانمشارکت سیاسی در جامعه و امکان حضور افراد از هر گروه قومی وفرهنگی و دخالت آنها در سرنوشت خود، به تقویت یکپارچگی ملیو انسجام سیاسی و تشکیل یک جامعه پویا و متکثر سیاسی کمککرده و به تعامل بین نخبگان سیاسی و مردم منجر خواهد شد. اینپژوهش میزان مشارکت سیاسی اقوام مختلف استان خوزستان را ازاوایل انقلاب اسلامی تاکنون و نقش آنها در مشارکت در سطوحمختلف ملی و محلی مورد مطالعه قرار داده است. در این پژوهشبه این نتیجه می رسیم که مشارکت سیاسی هویت ملی راپشتیبانی میکند و حضور فعال در صحنه مشارکت سیاسی باعثتقویت هویت ملی میگردد. روش پژوهش به صورت توصیفی -تحلیلی بوده، و با استفاده از جداول و نمودارهایی به تجزیه وتحلیل مشارکت اقوام در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورایاسلامی و انتخابات شوراها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مشارکت سیاسی ، قومیت ، ژیوپلیتیک ، استان خوزستان ، مشروعیت سیاسی