بررسی نظریات توسعه ی منطقه ای و شناسایی استراتژی مناسب جهت توسعه ی منطقه ای گیلان

اندیشه ی بهره مند کردن فضا ها از توسعه، همزمان با شکل گیری عرصه های جمعیتی همواره مورد توجه بوده است. بدین صورت که مکان های زیستی اعم از روستاها، شهرها و مناطق، جهت درک مفهوم توسعه، در دوره ی حیات خود به اقتضای ماهیت و کارکردشان استراتژی ها و برنامه ریزی های متفاوت و گاها متضادی را به کار می گیرند؛ که هدف نهایی تمام استراتژی ها، دستیابی به توسعه و تلاش برای هر چه کم تر کردن نابرابری های فضایی بین مناطق بوده است. بدین منظور طرح های کالبدی ملی و منطقه ای با هدف مکان یابی برای گسترش آینده شهرهای موجود و ایجاد شهرها و شهرک های جدید پیشنهاد شبکه شهری آینده طرح می گردند و مواردی چون: اندازه شهر، چگونگی استقرار آنها در پهنه کشور و سلسه مراتب میان شهرها به منظور تسهیل و مدیریت سرزمین و امر خدمات رسانی به مردم و پیشنهاد چهارچوب مقررات ساخت و ساز و... . را مد نظر دارند. بنابراین هدف از این پژوهش تدوین الگوی راهبرد توسعه ی منطقه ای (RDS) در استان گیلان در راستای افزایش رقابت پذیری و پایداری منطقه و کاهش تمرکز گرایی در سطح زیرمناطق می باشد. به این منظور در پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. در واقع این پژوهش نقش استراتژی توسعه ی منطقه ای (RDS) را در ساماندهی فضایی منطقه بررسی می نماید؛ این امر می تواند در مدیریت خردمندانه فضای منطقه موثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

طرح های منطقه ای ، استان گیلان ، RDS ، رقابت پذیری ، تمرکزگرایی